43 ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آتک و رَست. آییا رُمبے مردم همراه اَت که زَهم و لَٹِّش گۆن اَت. اے رُمب، چه مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماشانی نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اَت.
پاد آێت برئوێن! آ که منا درۆهیت، پێداک اِنت.“
یَهودایا آیانا اے نشانی داتگ‌اَت: ”هماییا که منَ چُکّان، ایسّا هما اِنت. آییا دَزگیر کنێت و گۆن مُهر و مُهکمێن نِگهپانیے ببرێت.“
گوَشتی: ”او براتان! هُدائے پاکێن کتابئے تها، هرچے که پاکێن روها ایسّائے دَزگیر کنۆکانی رهشۆن، یَهودائے بارئوا چه داوودئے زبانا پێشگۆیی کرتگ‌اَت، اَلّما پوره و سَرجم بئیگی اَت.
