42 پاد آێت برئوێن! آ که منا درۆهیت، پێداک اِنت.“
پاد آێت برئوێن. آ که منا دْرۆهیت، پێداک اِنت.“
سئیمی رَندا، پدا مریدانی کِرّا آتک و گوَشتی: ”اَنگت هم وپتگ و آرام کنگا اێت؟ بَسّ اِنت! آ وهد و ساهت رَستگ. نون انسانئے چُکّ درۆهگ و گُنهکارانی دستا دئیگَ بیت.
ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آتک و رَست. آییا رُمبے مردم همراه اَت که زَهم و لَٹِّش گۆن اَت. اے رُمب، چه مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماشانی نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اَت.
