44 همے پئیما ایسّائے همراهیا سَلیب کَشّتگێن یاگی هم آییا بَد و رَد گوَشگا اَتنت.
بله وهدے ٹگلُن وارت پَست و لگۆر گۆن مزنێن شادهیے مُچّ بوتنت، منی هلاپا وهدے من سهیگ نه‌اتان، آ منا درّان اتنت و بسِّشَ نکرت.
ایسّائے همراهیا دو یاگی و دُزِّش هم سَلیبئے سرا دْرتک، یکّے راستێن و دومی چَپّێن نێمگا.
بِلّ که مَسیه، اِسراییلئے بادشاه، نون چه سَلیبا اێر بکپیت تانکه ما بگندێن و باور بکنێن.“ آ دوێن هم که گۆن آییا دار کَشّگ بوتگ‌اَتنت، ایسّایا بَد و رَد گوَشگا اَتنت.
چێا که مَسیه هم وتی وَشنۆدیئے پدا نه‌اَت، اَنچُش که نِبشته اِنت: ”تئیی رَد و بد کنۆکانی رَد و بد، منی سرا کپتگ‌اَنت.“
اگن چه شما یکّێئے زانت و هِکمت کمّ ببیت، چه هُدایا بلۆٹیت و هُدا، که چه وتی بَکشندگیا هرکَسا بے مِنَّت و شِگانَ دنت، آییا زانت و هِکمتَ بَکشیت.
