2 گوَشتنتی: ”دێمی مێتگا برئوێت، اَنچُش که اۆدا رَسێت هَرے گِندێت که بستگ و کُرّگی هم گۆن اِنت، آیان بۆجێت و په من بیارێت.
آ وتی هرا انگوری درچکێا بندیت و کُرّگا گچێنی شاهڑێا، وتی پۆشاکان گۆن شرابا شۆدیت، وتی پُچّان گۆن انگورئے هۆنا.
وهدے اورشَلیمئے نزّیکّا آتکنت و زئیتونئے کۆهئے دامُنا بئیت‌پاجیئے مێتگا رَستنت، ایسّایا دو مرید رئوان دات و
اگن کَسێا گۆن شما چیزّے گوَشت، بگوَشێت: ’واجها پَکار اَنت و رندا راهِشَ دنت.‘“
آییا پَسّئو دات: ”شهرا برئوێت و پِلان مردما بگوَشێت که ’استاد گوَشیت، منی وهد نزّیکّ اِنت، منی دلَ لۆٹیت گۆن وتی مریدان سَرگوَزئے شاما تئیی لۆگا بوَران.‘“
