2 ”تئیی مرید چێا مئے پت و پیرُکی رهبندا پرۆشنت و چه ورگا پێسر دستَ نشۆدنت؟“
هُدایا گوَشت: ”آسمانئے کُبّها رُژناێن چیزّ مان ببیت که رۆچا چه شپا جتا بکننت. اے رُژناێن چیزّ مۆسم، رۆچ و سالانی نشانی ببنت.
آیانی پَسّئوا گوَشتی: ”شما چێا په وتی دۆد و رهبندانی دارگا هُدائے هُکمانَ پرۆشێت؟!
دیستِش که ایسّائے لهتێن مرید گۆن نشُشتگێن، بزان گۆن سِلّ و ناپاکێن دستان وراکَ وارت.
پمێشکا، پَریسی و شَریَتئے زانۆگران چه آییا جُست کرت: ”چیا تئیی مرید پت و پیرُکی رهبندانی رَندگیریا نکننت و گۆن سِلّ و ناپاکێن دستان وراکَ ورنت؟“
بله وهدے پَریسیا دیست که ایسّایا چه ورگا پێسر دست نشُشتنت هئیران مَنت.
چه وتی بازێن همکئومێن همسرۆکێا گێشتر یَهودی دینئے پابند بوتگان و وتی پت و پیرُکی دۆدانی برجم دارگا سکّ پُرجۆش بوتگان.
شما زانێت که چه هما ناهودگێن زِندا که چه شمئے پت و پیرێنان شمارا رَستگ‌اَت، مۆکگ بوتگێت، بله گۆن نُگره و سُهرا نه، که اَبدمان نه‌اَنت،
