32 آ، هما چُکّانی پئیما اَنت که بازارا نِشتگ‌اَنت و یکدومیا گوَشگا اَنت: ’ما په شما نَل و کَلَم ساز کرت، بله شما ناچ و سُهبت نگپت، ما په شما مۆتک آورت، بله شما اَرسے نرێتک.‘
کِساس سئے ساهتا رَند در آتک و دیستی لهتێن کارنده بازارا بێکار اۆشتاتگ.
”اے زمانگئے مردمان کئیی همدَروَر بکنان که آ، کئیی ڈئولا اَنت؟
پاکشۆدۆکێن یَهیا آتکگ، نه نانی وارت و نه شرابی نۆشت و شما گوَشێت جِنّی پِر اِنت،
