15 مُردگ پاد آتک و نِشت و هبرا لگّت. ایسّایا آ وَرنا ماتئے دستا دات.
نزّیکّ آتک و مُردگئے تَهتی دست پِر کرت، مُردگئے کۆپگ دئیۆک اۆشتاتنت. ایسّایا مُردگ گْوانک جت: ”او وَرنا! من ترا گوَشان، پاد آ.“
سجّهێنانی دلا تُرسے نِشت و هُدایا سِپَت و سَنا کنان، گوَشتِش: ”مئے کِرّا مزنێن نبیے ودی بوتگ“ و ”هُدا وتی کئومئے کُمکّ کنگا آتکگ.“
