29 اگن کَسێا ترا شَهماتے جت، وتی دومی گُبّا هم آییئے نێمگا بتَرّێن و اگن کَسێا تئیی کباه پَچ گپت، بِلّی که تئیی پَشکا هم ببارت.
چرَندا آیان ایسّائے دپ و دێما تُکّ جت و لهتێنا مُشت و شَهمات هم جت.
ایسّائے چمِّش بستنت و گوَشتِش: ”نون پئیگمبری کن، بگوَش کئیا ترا جت؟!“
اگن کَسے چه تئو چیزّے لۆٹیت، بدئےای، اگن کَسے تئیی چیزّے په زۆر ببارت، پدا ملۆٹی.
وهدے ایسّایا اے هبر کرتنت، همۆدا اۆشتاتگێن سپاهیگێا ایسّائے دێما شَهماتے جت و گوَشتی: ”مسترێن دینی پێشوایا اے ڈئولا پَسّئوَ دئیئے؟“
اے هبرا و رند، مسترێن دینی پێشوا هَنّانیایا پولُسئے پهناتا اۆشتاتگێن مردم پرمان داتنت که آییئے دپا شَهمات بجننت.
