37 آیان تُرست و هئیران و هَبَکّه بوتنت و گُمانِش کرت بلکێن روهے گِندگا اَنت.
آ مردا گوَشت: ’نه، او منی پت اِبراهێم! چه مُردگان اگن کَسے آیانی کِرّا برئوت، اَلّما آ چه وتی بدێن کاران تئوبهَ کننت.‘
بله ایسّایا گوَشت: ”په چے شمارا اینچُکَ تُرسیت و هئیران و هَبَکّه منتگێت و چێا شمئے دلا شکّ پاد آتکگ؟
آیان گۆن رۆدایا گوَشت: ”تئو گنۆک بوتگئے.“ بله آ وتی گپّئے سرا اۆشتاتگ‌اَت و گوَشگا اَت که ”آ په دل پِتْرُس اِنت.“ گڑا آیان گوَشت: ”زَلور آییئے پرێشتگ اِنت.“
