22 چه مئے همراهێن جنێنان، لهتێنانی هبران هم مارا هئیرتێا پِرّێنتگ. آ مرۆچی بامگواها کبرئے سرا شتگ‌اَنت،
بله آییئے جۆنِش ندیستگ. گڑا آتکنت و مارا هالِش دات که آیان په اِلهام و شُبێن پرێشتگ دیستگ‌اَنت که گوَشتگِش: ’ایسّا زندگ اِنت.‘
نون مَریَم مَگدَلینی مُریدانی کِرّا شت و هالی داتنت: ”من هُداوند دیست.“ پدا هما گپّی جتنت که ایسّایا گۆن آییا جتگ‌اتنت.
