51 بله ایسّایا گوَشت: ”بَسّ اِنت! دست بدارێت!“ آییئے گۆشا دستی پِر مُشت و دْراهی کرت.
چه مریدان یکّێا وتی زَهم کَشّت و مسترێن دینی پێشوائے نئوکرئے راستێن گۆشی سِست.
آ وهدا، ایسّایا گۆن مزنێن دینی پێشوا، مزنێن پرستشگاهئے نِگهپانێن سپاهیگانی مستر و کئومئے کماشان که په آییئے دَزگیر کنگا آتکگ‌اَتنت، گوَشت: ”زانا، من یاگی و رَهزنے آن که شما گۆن زَهم و لَٹّان په منی دَزگیر کنگا آتکگێت؟
تان هما وهدا که من گۆن اِشان گۆن بوتگان، هما نامئے زۆرا که تئو منا داتگ، اِشانی نِگهپانی‌اُن کرتگ. چه اِشان یکّے هم تباه نبوت، اَبێد چه هما یکّێنا که وت تباهیئے هکدار اَت، تانکه پاکێن کتابئے هبر راست و سَرجم ببنت.
بله پولُسا تئوار کرت و گوَشت: ”وتا تاوان مدئے، ما سجّهێن وتی جاگها اێن.“
مئیل بدی تئیی سرا سردست ببیت، گۆن نێکیا بدیئے سرا سردست ببئے.
