29 بله اِبراهێما گوَشت: ’آیانی کِرّا موسّا و نبیانی کتاب هست‌اَنت. آیان بواننت و هبرانِش گۆش بدارنت.‘
تئورات و سجّهێن نبیانی باریگ، تان یَهیائے وهدا اَت. نون رَندا، هُدائے بادشاهیئے مِستاگ دئیگَ بیت و هرکَس جُهدَ کنت وتی راها دێم په آییا در بگێجیت.
رَندا ایسّایا وتی بارئوا، موسّا و سجّهێن نبیانی پاکێن کتابانی تها، هرچے که نبیسگ بوتگ‌اَت، آ سرپد کرتنت.
اِشئیا نبیئے کتابِش آییئے دستا دات. اَنچُش که آییا پَچ کرت، چمّی په هما بهرا کپت که گوَشیت:
چێا که چه کوَهنێن زمانگان، هر شهرا موسّائے شَریَتئے جار پِرّێنۆکێن مردم بوتگ‌اَنت که هر شَبَّتئے رۆچا مردمِش کَنیسَهانی تها وانێنتگ‌اَنت.“
منا بگوشێت، شما که شَریَتئے پابند بئیگَ لۆٹێت، نزانێت که شَریَت چے گوَشیت؟
