18 اگن شئیتان گۆن وت جنْگ بکنت، گڑا آییئے بادشاهی چۆن برجاهَ مانیت؟ شما گوَشێت که من چه جِنّانی سردار، بِلزَبولئے کُمکّا جِنّان درَ کنان.
شاگردا همینچُک بَسّ اِنت که وتی استادئے پئیما ببیت و گُلام وتی هُدابُندئے پئیما. وهدے لۆگئے هُدابُندِش بِلزَبول گوَشتگ، گڑا لۆگئے اے دگه مردمان اَلّم بدترێن نام پِرَ بندنت.
اگن شئیتان وت شئیتانا در بکنت، بزان گۆن وتی جِندا جنْگ اِنت. گڑا آییئے بادشاهی چۆن برجاهَ مانیت؟
گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
سجّهێن سوریَها آییئے نام و تئوار پْرشت و مردمان هر ڈئولێن ناجۆڑ و نادْراه، جِنّی، مِرْگیئے نادْراه، لَنگ و مُنڈ ایسّائے کِرّا آورتنت و آییا دْراهَ کرتنت.
بله لهتێنا گوَشت: ”ایسّا چه جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا، جِنّانَ کَشّیت.“
