80 آ چُکّ، رُدان و مان پاکێن روها زۆرمند بئیان اَت. چه بنی اِسراییلیانی نیاما زاهر بئیگا پێسر، گیابانانَ مَنت.
وهدے یَهیائے کاسِد در کپت و شتنت، ایسّا گۆن مردمان یَهیائے بارئوا گپّ و تْران کنگا لگّت: ”چۆنێن چیزّێئے چارگا گیابانا شتگێت؟ کَلَم و کاشئے ڈیلّێئے چارگا که گۆن گواتئے کَشّگا اے دێم و آ دێم شیکَّ وارت؟
آ رۆچان، پاکشۆدۆکێن یَهیا آتک و یَهودیَهئے گیابانا جاری پِرّێنت:
چێا که آ، هُداوندئے چمّان مزنێن مردمے بیت. نباید اِنت شراب و دگه هنۆش و بێسار کنۆکێن چیزّان دپ پِر بکنت و بوارت. آ، ماتئے لاپا چه هُدائے پاکێن روها پُرَّ بیت.
آ چُکّ، رُدان و زۆرمند بئیان اَت. چه زانت و زانگا سررێچ اَت و هُدائے رهمتی گۆن اَت.
ایسّا رُدان و چه زانت و زانگا سررێچ بئیان اَت و هُدا و مردمان رۆچ په رۆچ دۆست‌ترَ بوت.
من وت پَجّاه نئیاورت، بله پمێشکا آتکان و گۆن آپا مردمان پاکشۆدی دئیگا آن که اے مردم په بنی اِسراییلیان زاهر کنگ ببیت.“
چێا که آییا سجّهێنانی دێما گۆن یَهودیان گپّ و تْرانَ کرت و آیانی باوَری گۆن مُهرێن دَلیلانَ پرۆشت. اے ڈئولا، چه پاکێن کتابانی نبشتانکان پێشیَ داشت که ایسّا، هما مَسیه اِنت.
