5 چێا که براتان هم آییئے سرا ایمان نێست‌اَت.
ایسّا اَنگت گۆن مردمان هبرا اَت که آییئے مات و برات آتک و ڈنّا اۆشتاتنت. آیان گۆن ایسّایا هبر کنگی اَت.
وهدے آییئے سیاد و وارس سَهیگ بوتنت، آییئے برگا آتکنت، چێا که لهتێنا گوَشتگ‌اَت که آ سار نه‌اِنت.
ایسّائے برات که ائییدا اورشَلیما شتنت، رندا آییئے جند هم همۆدا شت، بله مردمانی چمدیدا نَشُت، چێرُکایی شت.
ایسّائے براتان گۆن آییا گوَشت: ”اے جاها یله کن و یَهودیَها برئو تانکه تئیی مُرید هما کاران بگندنت که تئو کنئے.
کَسے که نامداریَ لۆٹیت، چێرکایی کارَ نکنت. تئو که اے کارانَ کنئے، بِلّ که سجّهێن دنیا ترا بگندیت.“
