9 ایسّایا چۆ گوَشت که آییئے پێسریگێن هبر راست و سَرجم ببیت: ”آ که تئو منا داتگ‌اَتنت، چه آیان کَسّ گار و بێگواه نبوت.“
تان هما وهدا که من گۆن اِشان گۆن بوتگان، هما نامئے زۆرا که تئو منا داتگ، اِشانی نِگهپانی‌اُن کرتگ. چه اِشان یکّے هم تباه نبوت، اَبێد چه هما یکّێنا که وت تباهیئے هکدار اَت، تانکه پاکێن کتابئے هبر راست و سَرجم ببنت.
ایسّایا درّاێنت: ”من وَه شمارا گوَشت که من آن. اگن منی شۆهازا اێت، اِشان بِلّێت که رئونت.“
منی دێم دئیۆکئے واهگ اِنت که هما مردم که آییا منا داتگ‌اَنت، چه آیان یکّے هم چه منی دستا مرئوت و آهِرتئے رۆچا آیان پدا زندگ بکنان.
