6 شمئے دل چه گَما پُرّ بوت، چێا که من اے هبر شمارا گوَشتنت.
چه دْوایا که پاد آتک، مریدانی نێمگا پِر ترّت، دیستی که چه بازێن گَم و اَندۆهان، واب کپتگ‌اَنت.
ایسّایا جُست کرت: ”شما وتی راها، چۆنێن سَرهالانی بارئوا گپّ و تْران کنگا اێت.“ آ گۆن گَمناکێن چِهرگے اۆشتاتنت.
شمئے دل پرێشان مبیت. هُدائے سرا ایمان بیارێت و منی سرا هم ایمان بیارێت.
