30 ایسّایا گوَشت: ”اے تئوار منی هاترا نئیاتک، شمئے هاترا آتک.
بله شَرّ اِنت که من اۆدا نبوتگان. نون من په شُمئیگی گَل آن که شما ایمان آورتَ کنێت. بیاێت، آییئے گوَرا رئوێن.“
من زانت که تئو مُدام منی هبرا گۆشَ دارئے، بله من اے هبر هما مردمانی هاترا گوَشت که اِدا اۆشتاتگ‌اَنت، تانکه باور بکننت که تئو منا رئوان داتگ.“
نون اے جهانئے دادرسیئے وهد اِنت و جهانئے سردار شئیتان ڈنّا در کنگَ بیت.
من مردمانی گواهیا نَمنّان، په شمئے رَکّێنگا اے هبرانَ گوَشان.
