11 وهدے کپۆت بێگاها آییئے کِرّا پِر ترّت، زئیتونئے تازگێن تاکے دپا اَتی. نون نوها زانت که چه زمینئے سرا آپ کمّ بوتگ.
نوها دگه هپت رۆچ ودار کرت و پدا کپۆتی چه بۆجیگا راه دات.
نوها دگه هپت رۆچ ودار کرت و پدا کپۆتی راه دات. اے بری کپۆت آییئے کِرّا پِر نَترِّت.
و چۆن جار بجننت اگن رئوان دئیگ نبوتگ‌اَنت؟ اَنچُش که نِبشته اِنت: ”وَشکَدَم اَنت آ مردم که وشّێن مِستاگَ کارنت.“
