5 بله کائِن و آییئے ٹێکی آییا پسُند نبوتنت. کائِن سکّ زَهر گِپت و دێمی تَهار بوت.
آکوب سرپد بوت که لابان منا پێسری پئیما نچاریت.
گۆن آیان گوَشتی: ”منَ گِندان که شمئے پت منا پێسری پئیما نچاریت، بله منی پتئے هُدا گۆن من گۆن بوتگ.
وهدے ایسُّپئے واجها وتی لۆگیئے هبر اِشکتنت که تئیی هِزمتکارا گۆن من چُش کرتگ، سکّ هِژم گپت و
تئیی سجّهێن کُربانیگان وتی یاتا بدارات، تئیی سۆچگی کُربانیگانی مَنّۆک بات. اۆشت...
زانا، من وتی زَرّانی مستر وت نه‌آن، هر ڈئولا که لۆٹان گۆن وتی زَرّان هما ڈئول بکنان؟ یا که تئیی چمّ منی دسپَچیا دیستَ نکنت؟‘
وهدے یَهودیان مردمانی بازێن مُچّی دیست، چه کَست و کُنّتا زَهر گپتنت، پولُسِش بےاِزّت کرت و آییئے هبرانی دێما اۆشتاتنت.
بَژن و اپسۆز په آیان! چێا که کائِنئے راها رئونت و وتی سوتّانی پدا بَلیامئے گُمراهیا کپنت و کۆرائے سَرکشّیا بێرانَ بنت.
