4 گڑا آیان هر ڈنّی هُداے که گۆن اَت و هر چُلُمبے که گۆشان اَت، سجّهێنِش آکوبارا داتنت و آکوبا اے زُرت و شِکێما، مزنێن درچکئے چێرا کَلّ کرتنت.
اِبرام آ مُلکا ترّ و تاب کنان تان مورِهئے مزنێن درچکئے جاگها، شِکێما شت. آ وهدا، اے مُلکا کَنهانی نندۆک اَتنت،
بیاێت بئیت‌اێلا رئوێن. اۆدا من په هما هُدایا کُربانجاهے اَڈَّ کنان که سکّی و سۆریانی رۆچان منی دْوایی گۆش داشتگ و هر جاه که شتگان، گۆن من گۆن بوتگ.“
نون آ راه گپتنت. هُدائے تُرسا آیانی چپّ و چاگردئے سجّهێن شهرانی سرا مان شانت و کَسّ آیانی رندا نکپت.
هما گوَسک که مردمان اَڈّ کرتگ‌اَت، موسّایا زرت و بُن دات. نون چُپت و هورت و آرتی کرت و هوردَگی آپا رێتکنت و آپی اِسراییلیانا وارێنتنت.
