43 لابانا گوَشت: ”اے جنکّ منی جنکّ اَنت، چُکّ منی چُکّ و رمگ هم منی رمگ اَنت. هرچے که گِندَگا ائے، منیگ اِنت. بله مرۆچی منی دست گۆن وتی اے جنکّ و اِشانی پێدا کرتگێن چُکّانَ نَرسیت.
آکوبا اِشکت که لابانئے چُکّ گوَشگا اَنت: ”آکوبا مئے پتئے سجّهێن مال و هستی پُشتا کَشِّتگ. چه مئے پتئے مالان وتا چۆ سێر و هَزگاری کرتگ.“
دومی سباها، ماهلّه لابانا وتی جنکّ و نُماسگ چُکِّت و برکت داتنت. پدا در آتک و وتی لۆگا پِر تَرِّت.
آکوبئے سجّهێن بَچّ و جنکّ په آییئے تَسَلّا دئیگا آتکنت، بله آ تَسَلّا نبوت. گوَشتی: ”من پُرسیگا پُرسیگ مُردَگانی جهانا، وتی چُکّئے کِرّا جَهلادَ رئوان.“ و پت مُدام په ایسُّپا گرێوَگا اَت.
