16 آ سجّهێن مال که هُدایا چه مئے پتا پَچ گپت، اَلّما مئیگ و مئے چُکّانیگ اِنت. گڑا هما پئیما بکن که هُدایا ترا گوَشتگ.‘“
آ رۆچی لابانا سجّهێن ٹِکّ و ٹَگارێن پاچِن، سَرجمێن ٹِکّ ٹِکّێن بُز که اِسپێتێن نِشانِش پِر اَت و سجّهێن سیاهێن گوَرانڈ جتا کرت و وتی مردێن‌چُکّانی دستا دات و
آ مارا هم دَرامدێئے هسابا چاریت. آییا مارا بها وَه کرتگ، مئے بهائے زَرّی هم وارتگ‌اَنت.
گڑا آکوب پاد آتک، وتی جَن و چُکّی اُشتران جَمّاز کرتنت و
اے پئیما هُدایا شمئے پتئے رمگ پَچ گپت و منا داتنت.
دو سد بُز و بیست پاچِن، دو سد مێش و بیست گوَرانڈ،
او جنک! بِشکن و شَرّیا دلگۆش کن، وتی کئوم و پتی لۆگا شمۆش،
