23 شپ که بوت، وتی جنکّ لیاهی زرت و آکوبئے کِرّا برت و آکوب گۆن آییا هۆر بوت.
گۆن هِزمتکارا گوَشتی: ”اے مرد کئے اِنت که ڈگارئے سرا تَرّانا دێم په ما پێداک اِنت؟“ هِزمتکارا گوشت: ”اے منی واجه اِنت.“ گڑا رِبِکّایا چادِر زُرت و وتارا مان پۆشِت.
لابانا اۆدئے سجّهێن مردم لۆٹتنت و داوَتے کرت.
لابانا وتی مۆلد زِلپَه وتی جنکّارا دات که آییئے هِزمتا بکنت.
آ مارا هم دَرامدێئے هسابا چاریت. آییا مارا بها وَه کرتگ، مئے بهائے زَرّی هم وارتگ‌اَنت.
