22 لابانا اۆدئے سجّهێن مردم لۆٹتنت و داوَتے کرت.
نون آکوبا گۆن لابانا گوَشت: ”منی زالا منا بدئے. منی هپتێن سال سَرجم بوتگ‌اَنت و نون من گۆن آییا هۆر بئیگَ لۆٹان.“
شپ که بوت، وتی جنکّ لیاهی زرت و آکوبئے کِرّا برت و آکوب گۆن آییا هۆر بوت.
پدا پرێشتگا منا گوَشت: ”نبشته کن: بَهتاور اَنت هما که گوَرانڈئے سورئے شاما لۆٹگ بوتگ‌اَنت.“ پدا گوَشتی: ”اے هُدائے راستێن هبر اَنت.“
