24 اِساکا جُست کرت: ”په راستی تئو منی چُکّ ایسّو ائے؟“ آییا پَسّئو دات: ”هئو.“
اِساکا آکوب پَجّاه نئیاورت، چێا که نون آکوبئے دستان ایسّوئے دستانی پئیما باز پُٹ پِر اَت. گڑا اِساک آکوبئے برکت دئیگا لگّت.
گڑا گوَشتی: ”منی چُکّ! چه وتی شکارا کَمُّک بیار که بوَران و رندا ترا برکت بدئیان.“ آکوبا ورگ آورتنت و آییا وارت. شرابی هم آورت و اِساکا وارت.
