61 گڑا رِبِکّایا وتی مۆلد زرتنت و پاد آتک. اُشتران جَمّاز بوتنت و آ مردئے همراهیا شتنت. اے پئیما هِزمتکارا رِبِکّا زُرت و وتی راها شت.
پمێشکا مرد وتی پت و ماتا یلهَ کنت و گۆن جَنا هئوارَ بیت، گڑا آ دوێن، یکّ جسم و جانَ بنت.
آیان رِبِکّا برکت دات و گوَشتِش: ”مئے گهار! تئو هزارانی هزار باتئے. تئیی نَسل و پَدرێچ وتی بَدواهانی شهرانی مستر باتنت.“
نون اِساک چه بِهێر‌لَهایی‌روییا پِر ترّتگ و آتکگ‌اَت و نِگێبا جَهمنند بوتگ‌اَت.
بله راهیلا بُتێن هُدا زُرتگ و وتی اُشترئے لَچا کرتگ‌اَتنت و وت لَچئے سرا نِشتگ‌اَت. لابانا سجّهێن گِدان پَٹِّت، بله هچّی ندیست.
او جنک! بِشکن و شَرّیا دلگۆش کن، وتی کئوم و پتی لۆگا شمۆش،
