18 هُداوندێن هُدایا گوَشت: ”په مَردا تهنایی شَرّ نه‌اِنت. من په آییا، همدَرورێن همراه و مَدت کنۆکے جۆڑَ کنان.“
هُدایا وتی سجّهێن جۆڑ کرتگێن چیزّ چارتنت. دیستی که اے کار سکّ شَرّ بوت. شپ گوَست و سُهب بوت. اے شَشُمی رۆچ اَت.
مَردا سجّهێن دَلوَت، آسمانئے مُرگ و زمینئے وَکشیێن هئیوان نام پِر بستنت، بله مردا همدَرورێن همراه و مدت کنۆکے نێست‌اَت.
مردا گوَشت: ”هما جنێن که تئو منا داتگ، هماییا آ درچکئے بَر منا دات و من وارت.“
او مردان! شما هم گۆن وتی جنان پُرمِهر ببێت که چه شما نازرکتر اَنت. جنێن گۆن شما زِندمانئے پُربرکتێن ٹێکیا شریکدار اَنت. آیان اِزّت بدئیێت، تان چُش مبیت که شمئے دْوا اِشکنگ مبنت.
