9 گڑا هُداوندئے پرێشتگا گوَشت: ”وتی بانُکئے کِرّا واترّ کن و وتا هماییئے دستا دئے.“
پرێشتگا چُش هم گوَشت: ”هُداوندَ گوَشیت که من تئیی نَسل و پَدرێچا اَنچۆ بازَ کنان که چه هسابا ڈَنَّ بنت.“
بله اِبراما گۆن ساراییا گوَشت: ”تئیی مۆلد تئیی دستا اِنت، گۆن آییا هما پئیما بکن که تئیی دلا شَرتر اِنت.“ گڑا سارایی، هاجِرئے سرا ترُند بوت و هاجِر چه آییا تتک.
پرێشتگا گوَشت: ”او هاجِر، ساراییئے مۆلد! تئو چه کجا آتکگئے و کجا رئوگا ائے؟“ هاجِرا گوَشت: ”من چه وتی بانُک ساراییا تچگا آن.“
گُلامان تالیم بدئے که هر کارا وتی واجهانی پرمانبردار ببنت، آیان وشّ و رَزا بکننت، گۆن آیان همجوابی مکننت،
