3 په پێتیا تلاهئے چار کَڑی‌ای اَڈّ کرت و پێتیئے چارێن پادَگانی لِچّێنتنت، دو کَڑی یکّ نێمگێا و دو آ دگه نێمگا.
پێتی‌ای چه ڈنّا و تها گۆن زَگرێن تلاها سرپۆش کرت. گِرداگِرد تلاهئے پَٹّیے پِری کرت.
چه چِگردئے دارا دو گوَرباسکی اَڈّ کرت و گۆن تلاها سرپۆشی کرتنت.
من پَسّئو دات: ”واجه! تئو وتَ زانئے.“ نون آییا گۆن من گوَشت: ”اے هما اَنت که چه مزنێن اَزابا در آتکگ‌اَنت و وتی پۆشاکِش گۆن گوَرانڈئے هۆنا شُشتگ و اسپێت کرتگ‌اَنت.
