23 رندا وتی دستا دورَ کنان و تئو منی پُشتا گِندئے، بله باید اِنت منی دێم گِندگ مبیت.“
تئو منی دێما دیستَ نکنئے، چێا که هرکَسا که منی دێم دیست، زندگَ نمانیت.
کَسّا هچبر هُدا ندیستگ، بله هما یکدانگێن چُکّ که پتئے بگلا اِنت، هماییا هُدا پَجّارێنتگ.
هما که یکّ و تهنا نمیران اِنت و آییئے دَرگاه اَنچێن رُژنے که کسّ اۆدا رَستَ نکنت و کسّا ندیستگ و دیستی هم نکنت. آییئے شرَپ و اِزّت و زۆر و واک تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.
