کۆهئے دست جنۆکا دست مجنێت، سِنگ یا تیری بجنێت و بکُشێتی. مردمے ببیت یا دَلوَتے، باید اِنت زندگ ممانیت.‘ کرنائے دراجکَشّێن تئوارے که چِستَ بیت، گڑا مردمان اجازت اِنت که کۆها سر بکپنت.“
چۆ بوت که سئیمی رۆچئے سُهبا گْرند و گِرۆک بوت و کۆهئے سرا بَزێن جمبرے زاهر بوت و کرنائے اَنچێن ترُندێن تئوارے چِست بوت که اُردگاهئے سجّهێن مردم چه تُرسا لَرزِتنت.
