31 اِسراییلیان اے نگنئے نام ”مَنّ“ کرت. اے گِهنیچئے تُهمئے پئیمێن اَتنت، اِسپێت‌چَک اَتنت و تامِش چۆ بێنَگی نگنا اَت.
وهدے نۆدئے لا گار بوت، زمینا نازُرکێن کُچَلئے پئیمێن چیزّے دَرا بوت، برپئے پُژّکئے پئیمێن.
وهدے اِسراییلیان دیست، گۆن یکدگرا گوَشتِش: ”اے چێے؟“ چێا که آیان نزانت اے چێے. موسّایا گوَشت: ”اے هما نگن اِنت که هُداوندا شمارا په ورگا داتگ.
گڑا مهلوکا هپتمی رۆچا آرام کرت.
موسّایا گوَشت: ”هُداوندئے هُکم اِش اِنت: ’یَکّ پورهێن اُمێرے مَنّ په وتی آیۆکێن نَسل و پَدرێچان اێر کنێت، که آ هما نگنا بگندنت که من گیابانا شمارا وارێنت، هما وهدا که من شمارا چه مِسرا در کرت و آورت.‘“
