موسّایا گۆن آیان گوَشت: ”هُداوندا چۆ گوَشتگ: ’باندا شَبَّتئے رۆچ اِنت، هُداوندئے گیشّێنتگێن پاکێن رۆچ اِنت، په آرام کنگا. شمارا هرچے که پَچگی اِنت، مرۆچی بپَچێت و هرچے که لَهڑ دئیگی اِنت، مرۆچی لَهڑ دئیێت. هرچے که سرَ کئیت، په بانداتیگێن رۆچا اێرِش کنێت.‘“
