10 من گَندلانی سرا، اے شُبێن دیستنت: من چارگا اَتان تَه گِندان، زمینئے نیاما درچکے و درچک سکّ بُرز اِنت.
من وابے دیست و تُرسێا منا مان پتات. گَندلانی سرا، منی هئیال و شُبێنان منا تُرسێنت.
نون من اِشکت پاکێنے هبرا اِنت. دگه پاکێنێا چه آییا جُست کرت: ”اے اِلهام، بزان هر رۆچیگێن کُربانیگ، تَبَهکارێن سَرکشّی، هُدائے پاکێن لۆگئے چێردَستی و لشکرئے پادمال بئیگئے اِلهام و شُبێن تان کدێنا برجاهَ مانیت؟“
