24 په آرامی مُلکئے سێرترێن بهرانَ پُتریت و اَنچێن کارَ کنت که اِشیئے هَپت پُشتا نکرتگ. اے وتی همراهانی نیاما پُلِتگێن مال و آوار و دئولت بهرَ کنت. تان کَسانێن وهدێا په کلاتانی گِرگا پندلَ سازیت.
چه هما وهدا که گۆن اِشیا اَهد و کَرارے بندگَ بیت، اے چێرُکایی وتی پئیما کارَ کنت. مردمی بازَ نبنت، بله بالادستَ بیت.
اے، بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا هبرَ کنت و آییئے پاکێن مردمان آزارَ دنت. اِشیئے اِرادهَ بیت که کانون و وهدان بدل بکنت و هُدائے پاکێن مردم په وهدێا اِشیئے دستا دئیگَ بنت، بزان تان وهدێا، وهدان و نێم وهدا.
ایسّایا آیانی دِلئے هال و هبر زانتنت و گوَشتی: ”شما چێا وتی دلا پلیتێن هئیالَ کارێت؟
