27 آ پاد آتک و راه گپت. راها، گوَهتگێن مردے دیستی که هَبَشَهئے مُلکا، ”مَلکه کَنْداکَهئے“ کلیتدار اَت. اے مرد اورشَلیما په زِگر و دْوایا شتگ‌اَت و
په تئیی پرستشگاهئے هاترا که اورشَلیما اِنت بادشاه په تئو ٹێکیَ کارنت.
کاسِد چه مِسرا کاینت هَبَشَه اشتاپیا وتی دستان دێم په هُدایا بُرزادَ کنت.
مِسر و بابِلا گۆن همایان هۆر هسابَ کاران که منا زاننت، پیلیستیه و سورا هم، گۆن کوشا هئوار. اِشانی بارئوا گوَشگَ بیت: ”اے همۆدا پێدا بوتگ“.
جُست و پُرسئے رۆچا، سَبائے مَلکه گۆن اے زمانگئے مردمان هۆریگا پادَ کئیت و آیان مئیاریگَ کنت، چێا که سَبائے مَلکه چه دنیائے آ دستا آتک تان سُلئیمانئے هِکمتا بِشکنت. بله نون چه سُلئیمانا مسترێنے اِدا اِنت.
هما مردم که ائییدا په پرستشا اورشَلیما آتکگ‌اَتنت، آیانی تها لهتێن یونانی هم مان اَت.
نون وتی اَرّابهئے تها نِشتگ‌اَت و دێم په وتی مُلکا پِر تَرّان، اِشئیا نبیئے پاکێن کتابا وانگا اَت.
