37 چه آییا رَند، یَهودا نامێن جَلیلی مردێا، مردم‌شماریئے رۆچان جاه جت، آشۆپ کرت و لهتێن مردمی گۆن وت تَرّێنت، بله آ هم کُشگ بوت و همراهی شِنگ و شانگ بوتنت.
ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”وتی زَهما جُتکا کن. آ کَس که زَهمَ کشّیت، چه زَهما مِریت.
آ وهدا پِتْرُس ڈنّا پێشگاها نِشتگ‌اَت، مۆلدے آییئے کِرّا آتک و گوَشتی: ”تئو هم جَلیلی ایسّائے همراه بوتگئے.“
