23 ”بَندیجاهئے دروازگ مُهر بستگ‌اَتنت، نِگهپان هم دروازگانی دێما اۆشتاتگ‌اَتنت، بله ما دروازگ که پَچ کرتنت، جێلا هچکَس ندیست.“
هُداوند که آسمانا بادشاهیَ کنت کندیت و آیان مَسکرا کنت.
هُداوند، کئومانی شئوربندیان پَچَ رێچیت و راجانی کارسازیانَ کرۆجیت.
آیان په ایسّائے جنَگا سِنگ و ڈۆک چِت، بله ایسّا چه مردمانی چمّان چێر و اَندێم بوت، چه مزنێن پرستشگاها در آتک و شت.
بله شپا یکّ وهدے، هُداوندئے پرێشتگێا بَندیجاهئے دروازگ پَچ کرتنت و آ چه جێلا در آورتنت و گوَشتی:
بله آیانی رَه داتگێن مردم بَندیجاها که شتنت، کاسِدِش ندیستنت. پِر ترّت و هالِش داتنت که
گۆن اے هبرئے اِشکنگا، پرستشگاهئے نِگهپانێن سپاهیگانی سرۆک و مزنێن دینی پێشوا سکّ هئیران و پِگریگ بوتنت که بارێن اے کارئے آسر و آکبت نون چے بیت.
