10 اگن بگوَشێن گناهِن نکرتگ، آییا درۆگبندَ کنێن و آییئے هبران مئے دلا جاگه نێست.
او هُداوند! اگن تئو گناهان هساب بکنئے، گڑا کئے پَشتَ کپیت، او هُداوند؟
هرکَسا که مَنِّتگ، گواهی‌ای داتگ که هُدا راستی اِنت.
اگن بگوَشێن بێگُناه و بێمئیار اێن، وتا رَدَ دئیێن و راستیا مئے دلا جاگه نێست.
او چُکّان! په شما نبیسگا آن، چێا که شما پتا زانێت. او واجهێن پتان! په شما نبیسگا آن، چێا که شما هماییا زانێت که چه اَزلا اِنت. او وَرنایان! په شما نبیسگا آن، چێا که توانا و تَمَرْد اێت و هُدائے هبر شمئے دلا اِنت و شما شئیتان پرۆش داتگ.
کَسے که گوَشیت: ”من آییا زانان“ بله آییئے هُکمانی سرا کارَ نکنت، درۆگبندے و آییئے دلا راستی نێست.
او دُردانگێن چُکّان! شما چه هُدایا اێت و آیانی سرا بالادست بوتگێت، چێا که آ که شمئے دلا اِنت چه آییا مستر اِنت که دنیایا اِنت.
هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا باوَرَ کنت، آییا اے گواهی وت گۆن اِنت، بله آ که هُدائے سرا باوَرَ نکنت، هُدایی درۆگبند کرتگ، چێا که هُدائے گواهی دئیگی په چُکّا باور نکرتگ.
پمێشکا مارا دۆست اَنت که مئے دلا راستیا جاگه کرتگ و تان اَبد گۆن ما همراه اِنت.
