Ama ba-hɔgɛ lambo le, say ɨre daa hen̰ sɛdɨ. Tɨdi kalɨn̰ ma gey aye daa solɨn̰ gɨɗɨgɨ-Kumu naŋ. Ama ban de kuduroy dan̰ kobi rab rab ye hɨn̰: “Ay! Kumu, sɨla cɨn̰ n̰age tɨnge ɨŋ-bandi gɨ ba-lɔɔ ɨsɨna.”
Hɨn̰ gɨ kɨŋ na gey naa kalaŋ ga ka-geygɨŋge jaŋ ƴɔbɨ na, cay kobɨgɨŋ gɨ kɨŋ ba kɨya wɔɔ le na wa ga? Ka-hɔgɛ lambo ga ɨsɨndəŋ kalɨn̰ ma, geyge na kalaŋ ga geyge bɨ, naŋ ga?
Kɨɗɨn̰ ga kalaŋ le jege kɔl gɨ nee le na, ɗugoyge adɨldɨge been̰ been̰. Lee gɨ kan ɨngɨr Pɨyɛr bɨ, ka-gɨre-gɨye ga ɗaŋ bɨ yege hɨn̰: «Karmɨni, kɛ ni gɨ lɔɔ na mɨna ga?»