“Nǝngɔ nǝ keli nɨ ba bʊlaɨ. Nǝngɔ bɛtɔ twama Kwaamaɨ a do gǝn a yɔ nǝn gɔ a daa Ibrahim woi a Lɔ Kwaamaɨ. Nǝ shilo nɨ a bʊla tǝgǝnɨ, nǝngɔ ja fʌl gǝnɨ.
Nǝngɔ Istifanus a sʊwa ji gɔ, “Jǝ́ kɛtǝlam mǝndɨ jǝbɔ tɛtǝlam mɨɨ, jǝ́ nyʊwa ɨ. Kwaama nǝ dʊʊlǝnɔ a nʊng dul gǝnɔ a daa tʊga bǝn Ibrahim woi, nǝn kwama nɨ gɔ a tǝm Bagadazaɨ, nǝn kwama gɔ lǝga bɔ ga yɨ a Haranɨ.
Jʊ nɨ gwam yǝlam jǝ tɨkalɨ jen, sǝ lǝma Kwaamaɨ a bɛ a nǝbɔ gǝm a lada. N gola nɨ bɛ lɛ nǝn buutǝm kang a lada a daagɔ Kwaama woi, sǝ Kwaama a nya dʊʊlǝn.
Maamɔ nǝn na a fitǝm nǝl, kwangkwang nǝ na a mʊgɔ fulotǝm nǝl. Maamɔ nǝn nǝb bʊnǝn, nǝn shi nǝn nǝbɔ a lada. Maamɔ mɨ nǝn nǝn kaa jǝl, kanjǝlɔ gwam na a nǝn.
Jʊ nɨ gwam gǝ nʊng gɔ borang Kwaamaɨ n dǝngdǝng, n gola nɨ jǝ kiyo jen nɛ a mʊgɔ nǝb nɨ a daa tʌgo a fɔlɔn lɔ Kwaamaɨ, wʊnɨ jǝ́ nɔɔ gaalan nɛ a dul gǝnɨ.
Tɛlalɔ bʊʊ bʊʊ nǝn mǝ a bwɨlang kanjǝlɔ gǝm gwam, sǝ a kɨla ɨ, a yɔ nǝn mǝ a fɔlɔn gǝnɔ gǝm a dʌbʌli. Bɛ dʊʊlǝnɔ a ta tʌgo gwanggwang a daa gǝ woi mɨ dɨtǝm wo. A daa nyɔ!
Bwiligɔ na a nʊ nɨ a kʊ nǝl a mʊgɔ gaalan gǝnɔ gǝmɨ, jʊ a bwɨɨ, yo yo lǝma kʊlɨ nɨ mɨ dɨtǝm woi, wʊnɨ Kwaama a maa swatǝm yaa gɔ gǝ nǝ nǝ nǝb nɨ gwam swɨ gǝn nɛɨ.
A dul kɛl nɨ mǝ nǝ ń nyiyo lɛ, bɛ ń ten mʊnɔ a daa mɨ woi, wʊnɨ ja saalǝm nǝn kǝlaɨ, sǝ ń yǝlam nǝ shilo. Bɛ ń ten dwang fulontɨnɔ mʊ dʊʊ lɛɨ tag, sǝ ń sɔm kʊnkʊn mʊnɔ nǝn, kage ń nyʊwa gunidul. Bɛ ń ten nwang waatǝmɔ a nu, sǝ ń nya kuwotǝm daa.