22 அதுகொண்டு நா, நன்ன ஒள்ளேவனாயி மாற்றத்தெபேக்காயி தெய்வ தந்தா நேமத ஒக்க மனசினாளெ ஓர்த்து நா வளரெ சந்தோஷபடுதாப்புது.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நன்ன ஹளாய்ச்சா தெய்வத இஷ்டப்பிரகார கீவுதும், தெய்வ தந்தா கெலசத கீது தீப்புதும் ஆப்புது நனங்ங தீனி.
அதனபகர தெய்வ நேமப்பிரகார கீவா சுன்னத்தின அர்த்த ஏன ஹளிட்டுள்ளுதன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாயங்கொண்டு மனசிலுமாடிட்டு, தெய்வ இஷ்டப்பிரகார ஜீவுசாவனாப்புது எதார்த்தமாயிற்றுள்ளா யூதங்; அவங்ங மனுஷம்மாராகொண்டு ஒள்ளெ ஹெசறு கிட்டிதில்லிங்கிலும் தெய்வதகொண்டு ஒள்ளெ ஹெசறு கிட்டுகு.
ஏனாக ஹளிங்ங, மனுஷன சொந்த ஆசெ, இஷ்ட இதொக்க தெய்வத இஷ்டாக எதிராயிற்றெ உள்ளுதாப்புது; அதுகொண்டு சொந்த இஷ்டப்பிரகார நெடிவாக்க தெய்வ நேமத அனிசரிசி நெடியரு.
அதுகொண்டு, நங்க தளருதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க இந்த்தெ கஷ்டப்படா ஹேதினாளெ நங்கள சரீர சாயிவா நெலெயாளெ இத்தங்ஙும், நங்கள மனசினாளெ ஜினாஜினாக ஒள்ளெ ஒறப்புள்ளாக்களாயி இத்தீனு.
சக்தி உள்ளா தெய்வ, தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவுகொண்டு நிங்கள மனசிக தைரெ தரட்டெ ஹளி பிரார்த்தனெ கீவுதாப்புது.
தம்மெலெ தம்மெலெ பொள்ளு ஹளுது, இந்த்தல ஹளே மனுஷங்ஙுள்ளா பிரவர்த்தியும், சொபாவதும் ஒக்க ஹம்மாடிட்டு,
அதுமாத்தற அல்ல, அதுகளிஞட்டு, நா இஸ்ரேல் ஜனாக கீதுகொடா ஒடம்படி இதாப்புது, நன்ன நேமத ஆக்கள மனசினாளெ ஹைக்கி கொடுவிங்; ஆ நேமத அனிசரிசி நெடிவத்தெகும் மாடுவிங்; அம்மங்ங நா ஆக்கள தெய்வமாயிற்றெ இப்பிங்; ஆக்களும் நனங்ங ஜனமாயிற்றெ இப்புரு;
அதன பகராக நிங்கள மனசாளெ மறெஞ்ஞிப்பா தாழ்மெயும், சமாதானமுமாயிற்றுள்ளா ஒரிக்கிலும் நசியாத்த சொபாவ ஆப்புது நிங்காக அலங்காரமாயிற்றெ இறபேக்காத்து; அதாப்புது தெய்வத காழ்ச்செயாளெ பெலெப்பிடிப்புள்ளுது.
