17 ஈசு பெட்டெந்நு நின்ன சொத்துமொதுலு ஒக்க நசிச்சு ஹோத்தல்லோ!’ ஹளி ஹளிரு; கப்பலு தலவம்மாரு, கப்பலு ஓடுசாக்க, யாத்றெக்காரு, கச்சோடக்காரு அந்த்தெ எல்லாரும் தூர நிந்தித்துரு.
எந்நங்ங பட்டாளத்தலவங், பவுலு ஹளிதனகாட்டிலும் கப்பலோட்டாவனும், கப்பலின ஒடமஸ்தனும் ஹளிதா வாக்கின கூடுதலு நம்பித்தாங்.
நீ, கண்டா ஹத்து கொம்பு, ஹத்து ராஜாக்கம்மாரா குறிக்கு; ஆக்காக இனியும் பரண அதிகார கிட்டிபில்லெ; எந்நங்ங, ஆக்காக ஆ மிருகதகூடெ கூடி ஒந்து மணிக்கூறு பரிப்பத்துள்ளா அதிகார மாத்தறே கிட்டுகொள்ளு.
நீ கண்டா ஹத்து கொம்பும், மிருகமுமாயிற்றெ இப்பாக்க ஒக்க, ஆ பேசித வெருப்புரு; எந்தட்டு, அவளகையி உள்ளுதொக்க ஹிடுத்துபறிச்சு, அவள பொருமேலோடெ மாடி, அவள எறச்சித திந்து, அவள கிச்சினாளெ ஹைக்கி சுடுரு.
ஆக்க, ஆக்கள தெலேமேலெ மண்ணுஹொடி பாரி ஹைக்கிட்டு, ‘அய்யோ! மகா பட்டணமே! கப்பலு ஓடுசா எல்லாரினும் நின்ன சொத்தினாளெ ஹணகாறாயிற்றெ மாடிதா நீ, ஈசு பெட்டெந்நு நசிச்சண்டு ஹோத்தெயல்லோ!’ ஹளி ஹாடி அத்துரு” ஹளி ஹளித்து.
