13 பட்டெயும், வாசனெ சாதெனெயும், தைல, சாம்பிராணி, முந்திரிச்சாறு, எண்ணெ, பெலெகூடிதா மாவு, கோதம்பு, ஆடு, காலி, குதிரெ, குதிரெவண்டி, அடிமெ கெலசகாரு, ஈ வகெ ஒந்நனும் பொடுசத்தெ இனி ஆளில்லல்லோ!
சூளெத்தர கீவாக்க, கெண்டாக்க தம்மெலெ கூடாக்க, மனுஷரா அடிமெ மாடி மாறாக்க, பொள்ளு ஹளாக்க, கள்ளசத்திய கீவாக்க, தெய்வத எல்லா ஒள்ளெ உபதேசாகும் எதிராயிற்றெ ஏது காரெயும் கீவாக்க, இந்த்தெ உள்ளா ஆள்க்காறிக பேக்காயிற்றெ ஆப்புது தந்திப்புது.
பயங்கர கண்ணாசெ ஹிடுத்தா ஆக்க தந்தறபரமாயிற்றெ நிங்கள ஹணத ஏமாத்துரு; தெய்வ ஆக்காக தீர்ச்செயாயிற்றும் சிட்ச்செ கொடுகு.
‘நீ இஷ்டப்பட்டா சாதெனெ ஒக்க நின்ன புட்டு ஹோத்து; நின்ன மினுக்கும், அகங்கார ஒக்க நின்ன புட்டு ஹோத்தல்லோ! இனி ஒப்புரும் அதன காணறல்லோ!’ ஹளி ஹளுரு.
இந்த்தல சாதெனெ எல்லதனகொண்டும் அவளகூடெ கச்சோடகீது, ஹண சம்பாரிசிதா எல்லாரும் அவாக பந்தா கஷ்டத கண்டு, தூர நிந்தட்டு ஹாடிஅளுரு.
