21 ஆகாசந்த, மூவத்து கிலாக கூடுதலு கன உள்ளா தொட்ட தொட்ட கல்லுமளெ, ஜனங்ஙளாமேலெ ஹுயிதுத்து; ஆ உபத்தர பயங்கர தொடுதாயித்து; அதுகொண்டும், ஜனங்ஙளு தெய்வத ஜாள்கூடிரு.
அம்மங்ங, சொர்க்காளெ தெய்வத அம்பல தொறதுத்து; அதன ஒளெயெ தெய்வத ஒடம்படி பெட்டித நா கண்டிங்; ஆகளே பயங்கர பூகம்பும், இடியும், மின்னலும், எரெச்சலும், ஆனிக்கல்லு மளெயும் உட்டாத்து.
எந்நங்ஙும், ஜனங்ஙளு ஆக்களமேலெ பந்தா ஹுண்ணுகொண்டும், உபத்தரகொண்டும் சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வத ஜாள்கூடிதல்லாதெ, ஆக்கள பேடாத்த பிறவர்த்தி புட்டுதோ, மனசுதிரிஞிப்புதோ கீதுபில்லெ.
ஆகளே, மனுஷரா மேலொக்க சூரியன சூடாளெ பெந்து கரிதா ஹாற ஆத்து; எந்நங்ஙும், ஜனங்ஙளு இந்த்தல சக்தியும், கழிவும் உள்ளா தெய்வத ஜாள்கூடிதல்லாதெ, மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வத வாழ்த்திபில்லெ.
ஆதியத்த தூதங் கொளலு உருசிதாங்; பெட்டெந்நு சோரெ கலந்ந கல்லு மளெயும், கிச்சும் ஹுயிதுத்து; பூமியாளெ மூறனாளெ ஒந்து பாக கிச்சுகத்தித்து; பூமியாளெ உள்ளா மரதாளெ மூறனாளெ ஒந்து பாக நசிச்சுத்து; ஹச்செ ஹுல்லு ஒக்க கரிதுத்து.
