1 அம்மங்ங, அம்பலந்த ஒந்து தொட்ட ஒச்செ கேட்டிங்; அதனாளெ, “ஹொறட்டு ஹோயிவா! ஆ ஏளு பாத்தறதாளெ இப்பா தெய்வத அரிசத பூமிதமேலெ ஹுயிவா” ஹளி ஆ ஏளு தூதம்மாராகூடெயும் ஹளித்து.
அம்மங்ங, சொர்க்காளெ தெய்வத அம்பல தொறதுத்து; அதன ஒளெயெ தெய்வத ஒடம்படி பெட்டித நா கண்டிங்; ஆகளே பயங்கர பூகம்பும், இடியும், மின்னலும், எரெச்சலும், ஆனிக்கல்லு மளெயும் உட்டாத்து.
இஞ்ஞொந்து தூதங் அம்பலந்த ஹொறெயெ கடதட்டு, மோடதமேலெ குளுதிப்பாவனகூடெ, “நின்ன அரிவாளு எத்தி கூயி! கூயிவத்துள்ளா சமெஆத்து! பூமியாளெ உள்ளா பெளெ ஒக்க பெளதுத்து!” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
கிச்சினமேலெ அதிகார உள்ளா இஞ்ஞொந்து தூதங், ஹரெக்கெ திம்பத அரியெந்த ஹொறெயெ கடது பந்நா; அவங், மூர்ச்செ உள்ளா அரிவாளு ஹிடுத்திப்பாவனகூடெ, “நீ பூமிதமேலெ நின்ன அரிவாளின பீசி, முந்திரி கொனெத ஒக்க கூயிது சேர்சிக; முந்திரி ஒக்க முத்து பொளுத்துத்து” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞட்டு, கண்டங்ங ஆச்சரியபடா ஹாற உள்ளா, ஒந்து தொட்ட அடெயாளத ஆகாசதாளெ கண்டிங்; அதனாளெ, ஏளு தூதம்மாரு ஆக்கள கையாளெ ஏளுவித உபத்தரத ஹிடுத்தித்துரு; தெய்வ, ஈ உபத்தரங்கொண்டு ஜனங்ஙளா சிட்ச்சிசிகளிவதாப்பங்ங, தன்ன அரிச பூரணமாயிற்றெ தீயிகு.
ஏளாமாத்த தூதங், தன்ன பாத்தறதாளெ இப்புதன ஆகாசதமேலெ ஹுயிதாங்; அம்மங்ங அம்பலத சிம்மாசனந்த, “எல்லதும் நிவர்த்திஆத்து” ஹளி ஹளா ஒந்து, பயங்கர ஒச்செ கேட்டுத்து.
