6 அம்மங்ங, ஆ ஏளு உபத்தரத கையாளெ ஹிடுத்திப்பா ஏளு தூதம்மாரும் அம்பலந்த ஹொறெயெ கடதுபந்துரு; ஆக்க பளபளப்பாயி பொளுத்த சுத்தமாயிற்றுள்ளா துணித ஹைக்கித்துரு; ஆக்கள மாறிக ஹொன்னினாளெ உள்ளா பட்டு சாளும் ஹைக்கித்துரு.
ஈக்காக ஆகெ கொழப்ப ஆத்து; ஏன ஆயிக்கு ஹளி அந்த்தெ ஆலோசிண்டு நிந்திப்பங்ங, ஒள்ளெ மின்னா உடுப்பு ஹைக்கித்தா இப்புரு ஈக்கள அரியெபந்து நிந்துரு.
ஆ நெலபொளுக்கின எடநடுவு மனுஷனாயி பந்நாவன ஹாற உள்ளா ஒப்பன கண்டிங்; அவங் மேலெந்த கீளெட்ட உள்ளா நீண்ட உடுப்பும் ஹைக்கி, மாறிக ஹொன்னாளெ உள்ளா பட்டு சாளும் ஹைக்கித்தாங்.
இஞ்ஞொந்து தூதங் அம்பலந்த ஹொறெயெ கடதட்டு, மோடதமேலெ குளுதிப்பாவனகூடெ, “நின்ன அரிவாளு எத்தி கூயி! கூயிவத்துள்ளா சமெஆத்து! பூமியாளெ உள்ளா பெளெ ஒக்க பெளதுத்து!” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா அம்பலந்த இஞ்ஞொந்து தூதனும் ஹொறெயெ கடது பந்நா; அவன கையாளெயும், மூர்ச்செ உள்ளா ஒந்து அரிவாளு உட்டாயித்து.
அதுகளிஞட்டு, கண்டங்ங ஆச்சரியபடா ஹாற உள்ளா, ஒந்து தொட்ட அடெயாளத ஆகாசதாளெ கண்டிங்; அதனாளெ, ஏளு தூதம்மாரு ஆக்கள கையாளெ ஏளுவித உபத்தரத ஹிடுத்தித்துரு; தெய்வ, ஈ உபத்தரங்கொண்டு ஜனங்ஙளா சிட்ச்சிசிகளிவதாப்பங்ங, தன்ன அரிச பூரணமாயிற்றெ தீயிகு.
பளபளப்பாயிற்றெ பொளுத்தட்டு இப்பா சுத்த உடுப்பின, தெய்வ அவாக ஹாக்கத்தெ கொட்டுஹடதெ; ஆ, பளபளப்பாயிற்றுள்ளா ஒள்ளெ பொளுத்த உடுப்பு ஹளுது தெய்வஜனத நீதியுள்ளா பிறவர்த்தி தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
