25-26 அம்மங்ங ஒப்பா, ஏசு அல்லி இப்புது அருதட்டு, ஒளெயெ ஹோயி ஏசின காலிக பித்து கும்முட்டட்டு, அவள மகளமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயித ஓடுசத்தெபேக்காயி, ஏசினகூடெ கெஞ்சி கேட்டா; அவ சீராபெனிக்கெ ஹளா சலாளெ ஹுட்டிதா அன்னிய ஜாதிக்கார்த்தி ஆயித்து.
ஆ பாடதாளெ இத்தா கானான் நாடுகார்த்தி ஒப்ப ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு; நன்ன மக பேயி ஹிடுத்தா ஹேதினாளெ பயங்கர கஷ்டப்பட்டண்டித்தாளெ, ஒம்மெ சகாசி தருக்கு” ஹளி ஹளிதா.
ஒந்துஜின மேலுகையி ஒக்க குஷ்டரோக ஹிடுத்தித்தா ஒப்பாங் ஏசினப்படெ பந்து முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு, “நினங்ங மனசித்தங்ங நின்னகொண்டு நன்ன சுகமாடத்தெ பற்றுகல்லோ!” ஹளி கெஞ்சிதாங்.
அம்மங்ங அவ அஞ்சிட்டு, ஏசின காலிக பித்து தன்ன ஜீவிதாளெ நெடதா சம்பவ ஒக்க ஹளிதா.
எந்தட்டு ஏசு, அல்லிந்த ஹொறட்டு தீரு ஹளா சலாக ஹோயி, அல்லி ஒந்து ஊரினாளெ இத்தாங்; தாங் அல்லி இப்புது, ஒப்புரும் அறிவத்தெ பாடில்லெ ஹளி பிஜாரிசிட்டும், அது பற்றாதெ ஆத்து.
ஏசின காலடிக முட்டுகாலுஹைக்கி பித்தட்டு, எஜமானனே! நினங்ங நண்ணி ஹளி ஹளிதாங்; ஈ திரிஞ்ஞு பந்நாவாங் ஒந்து சமாரியா ராஜெக்காறனாயித்து.
