21 ஏசின சொந்தக்காரு அது கேட்டட்டு, அவங்ங ஹுச்சு ஹிடுத்து ஹடதெ ஹளிட்டு, ஏசின ஆக்கள ஊரிக கூட்டிண்டு ஹோப்பத்தெ பந்துரு.
அம்மங்ங ஏசின அவ்வெயும், தம்மந்தீரும் ஆ மெனெ முந்தாக பந்து நிந்தட்டு, ஏசின ஊளத்தெ பேக்காயி ஆளா ஹளாய்ச்சுரு.
ஆக்களாளெ கொறே ஆள்க்காரு “இவங் பேயி ஹிடுத்தாவனாப்புது, ஹுச்சு ஹிடுத்தாவனாப்புது, இவங் ஹளுது ஏனாக கேளுது?” ஹளி ஹளிரு.
இந்த்தெ பவுலு தனங்ஙபேக்காயி பதிலு ஹளத்தாப்பங்ங, “பவுலு, நீ ஹுச்சம்மாரா ஹாற கூட்டகூடுதாப்புது; நீ கூடுதலு படிச்சா ஹேதினாளெ நீ ஹுச்சம்மாரா ஹாற ஆயுட்டெ” ஹளி பெஸ்து, ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
செலாக்க நங்கள ஹுச்சம்மாரு ஹளி ஹளிதங்ஙும் தெய்வாபேக்காயிற்றெ நங்க அதன சம்சீனு; நிங்க, நங்கள புத்தி உள்ளாக்க ஹளி ஹளிதங்ஙும், தீர்ச்செயாயிற்றும் அதங்ஙுள்ளா பல நிங்காக கிட்டுகு.
